چند لحظه تامل لطفا

لبخند خدا





از تصادف جان سالم به در برده بود

ومیگفت زندگیش  را مدیون ماشین مدل بالایش  است

و خدا همچنان لبخند میزد

فاطمه شنبه 8 آذر 1393 ساعت 22:55
نظرات 1 + ارسال نظر
yadegari یکشنبه 7 دی 1393 ساعت 23:38

دقیقا همین طوره...قبول دارم
تبیان:
بعد از آمدن جواب عکس‌ها و آزمایش‌ها، بعد از جور نشدن وام بانک، بعد از جواب کردن صاحبخانه، بعد از ناگواری، علامت سۆال مدام توی سرش می‌چرخد. «چرا من؟» لحظه ای رهایش نمی‌کند. پیش از آمدن این سختی، نمازها دیگر اول وقت نبودند. قنوت‌ها، سرسری، رکوع می‌شدند. ... فرصتی برای سجاده نشینی و سجده شکر در تعقیب نمازها نبود . سرانگشتان دیگر بوی تسبیح تربت نمی‌دادند، قرآن، به وقار نشسته بود کنار کتابهای دیگر کتابخانه. این‌ها شاید شرح حال ما باشد ؛ بعد از غرق نعمت شدن...

وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنیباً إِلَیْهِ ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ ما کانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَنْداداً لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَلیلاً إِنَّکَ مِنْ أَصْحابِ النَّار

هنگامی که انسان را زیانی رسد، پروردگار خود را می‌خواند و بسوی او باز می‌گردد امّا هنگامی که نعمتی از خود به او عطا کند، آنچه را به خاطر آن قبلًا خدا را می‌خواند از یاد می‌برد و برای خداوند همتایانی قرار می‌دهد تا مردم را از راه او منحرف سازد بگو: «چند روزی از کفرت بهره‌گیر که از دوزخیانی!»

سوره مبارکه زمر،آیه 8 ::

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.